Türkiye'de emeklilik şartları, yapılan yasal düzenleme ile 8 Eylül 1999 tarihinde değiştirilerek, aranılan prim günü ve hizmet yılı şartına yaş şartı da eklenmiştir. Bu düzenleme sonrasında milyonlarca kişi emeklilik için gün sayarken yaş şartı nedeniyle bu hakkını kaybetmiştir. AK Parti tarafından hazırlanan kanun teklifi meclisten geçirilerek onaylanmış ve emeklilik sistemi ve şartları 8 Eylül 1999 öncesi ve sonrası olmak üzere iki ana kategoriye ayrılmıştır.

Kademeli emeklilik tablosu

İlk işe giriş tarihine göre belirlenmektedir. Buna göre, ilk işe giriş tarihi 2001 olan kadınlar 50, erkekler 52 yaşında emekli olabileceklerdir.

İlk işe giriş tarihi 2002 olan kadınlar 51, erkekler 53 yaşında emekli olabileceklerdir. İlk işe giriş tarihi 2003 olan kadınlar 52, erkekler 54 yaşında emekli olabileceklerdir. İlk işe giriş tarihi 2004 olan kadınlar 53, erkekler 55 yaşında emekli olabileceklerdir. İlk işe giriş tarihi 2001 olan kadınlar 50, erkekler 52 yaşında emekli olabilecekler. 2002 yılında işe başlayan kadınlar 51, erkekler 53 yaşında emekli olacaklar. Bu şekilde, işe giriş tarihi ne kadar geç ise emeklilik yaşı da o kadar yüksek olacak şekilde belirlenmiş. 2008 yılından sonra işe başlayanlar ise kadınlarda 58, erkeklerde 60 yaşında emekli olabilecekler.

EYT yasası çıkana kadar ilk işe giriş tarihi 9 Eylül 1999 ile 30 Nisan 2008 arasında olan kişilerde 25 yıl sigortalılık süresi şartı ile kadınlarda 58 yaş ve 7000 prim günü, erkeklerde ise 60 yaş ve 7000 prim günü ile emeklilik hakkı veriliyordu. 1 Mayıs 2008 ile 2035 yılına kadar sigorta girişi olan kişiler ise 7200 prim günü ve 25 yıl hizmet süresi şartı ile kadınlarda 58 yaş, erkeklerde ise 60 yaşında emekli olabilecekler. Bu kademeli emeklilik tablosu, çalışanların emeklilik yaşını belirlemek için önemli bir kriterdir.

İlk işe giriş tarihinin yanı sıra prim günü sayısı da emeklilik hakkının kazanılması için önemli bir faktördür. Çalışanların emeklilik hakkını tam olarak kazanabilmesi için bu kriterlere dikkat etmeleri gerekmektedir.